Hitler's dood

De kaak van Hitler, DNA onderzoek zou uitsluitsel kunnen geven

De veronderstelling van Amerikaanse onderzoekers dat Hitler mogelijk uit Berlijn ontsnapt zou zijn omdat een stukje schedel niet van hem was maar van een een jonge vrouw, is even omstreden als paradoxaal.

Stalin ging in 1945 ver in het geheimhouden  van het feit dat Hitler's lichaam geidentifeceerd was door de patholoog-anatomen van Smersh, het militaire contra-spionage agentschap van het Sovjet rijk. Stalin misleidde zelfs zijn eigen opperbevelhebber, Maarschalk Georgi Zhukov, Stalin eisde van de maarschalk te horen waarom hij gefaald had het lichaam van Hitler te vinden. Pravda, een toonaangevende krant in het Sovjet rijk, verklaarde dat de vondst van Hitler's lichaam slechts een fascistische provocatie was.

Stalin heersde door angst en onzekerheid te verspreiden onder zowel zijn eigen bevolking als zijn Westerse bondgenoten, de laatste werden 'natuurlijk' als mogelijke vijanden beschouwd. Zelfs nadat Hitler's kaken met hun karakteristieke brugwerk als authentiek werd geïdentificeerd door de assistent van Hitler's tandarts, bleven de Sovjet autoriteiten geruchten de wereld in helpen met de strekking dat Hitler ondergedoken was in Beieren. Omdat Beieren deel uitmaakte van de Amerikaanse zone, impliceerde dat dat de Amerikanen hem verbergden en op de één of andere manier onder één hoed speelden met de Nazis.

Nu, 64 jaar later, word in een aflevering  van de serie  'MysteryQuest' op de zender History Channel met de opzienbarende titel 'Hitler's Escape' de ontdekking van de schedel ernstig in twijfel gebracht. De Russische autoriteiten zijn hier allerminst blij mee.

Op 2 mei 1945 werden de tuin van de Reich's Kansel en de bunker van Hitler hermetisch afgesloten en doorzocht door leden van Smersh toen zij twee dagen daarvoor gehoord hadden over Hitler's vermeende zelfmoord. Alle leden van dat Smersh team werden gedwongen geheimhouding te zweren en gewaarschuwd dat als zij over hun werk zouden praten, zij behandeld zouden worden als verraders. Zelfs Maarschalk Zhukov werd de toegang tot Hitler's bunker geweigerd tijdens de zoektocht naar het lichaam, omdat het 'niet veilig zou zijn daar beneden.'

Alle leden van Hitler's huishouding die als zodanig geidentificeerd waren werden vastgehouden in het Rijks Instituut voor de Blinden, aan de Oranienstrasse. De één na de ander werd ondervraagt door een majoor die in de geschiedenis alleen gekend word als Bystrov.

Stalin wilde zo graag nieuws over de zaak horen dat een generaal van de N.K.V.D, de voorloper van de K.G.B., naar Berlijn gestuurd werd om als supervisor over de verhoren te dienen. De generaal kreeg een beveiligde telefoonlijn met een speciale codering zodat hij na elk verhoor persoonlijk verslag kon doen aan Stalin.

Op 5 mei ontdekten de Smersh eenheden eindelijk het lichaam van Adolf Hitler en dat van Eva Braun in de tuin van de rijks kanselarij. De twee lichamen waren met benzine overgoten en in brand gestoken door SS officieren, precies volgens de laatste bevelen van Hitler, de verkoolde lichamen werden in een bom krater begraven. De Sovjets smokkelden de overblijfselen naar een geimproviseerd mortuarium in Buch, een buitenwijk van Berlijn. Hitler's lichaam was zodanig verbrand dat het niet meer te herkennen was, daarom werden zijn kaken door de Sovjets verwijderd omdat dit de meest geschikte manier van identificeren mogelijk zou maken.De tandarts-assistent van Hitler werd opgespoord en gehaald om de kaken te onderzoeken.
Yelena Rzhevkaya, de vertaler van de Smersh eenheid, vertelde later over de avond van 8 mei, de dag van de Duitse overgave. Zij kreeg een kistje bekleed met rood satijn en haar werd verteld om het kistje met haar leven te bewaken. Ze omschreef het kistje als het soort dat gebruikt word voor goedkope juwelen. In het 'juwelenkistje' zaten de kaken van Hitler. Rzhevskaya was voor deze missie gekozen omdat zij een vrouw was en het hierdoor minder aannemelijk was dat zij zich 's avonds zou bezatten tijdens de feestelijkheden omtrent de onvoorwaardelijke Duitse overgave en zo de kaken zou verliezen.

Het stuk schedel en de kaken zijn nog steeds van elkaar gescheiden omdat Smersh geen afstand wilde doen van hun kostbare bewijsstukken. De schedel die later werd ontdekt, naar eigen zeggen op dezelfde locatie, werd meegenomen door de N.K.V.D. en dat is de reden waarom het sindsdien in het Staats Archief van de Russische Federatie bewaard wordt sinds de val van de Sovjet Unie. De kaken bevinden zich vrijwel zeker in Lubyanka, opgeslagen in het hoofdkantoor van de Russische geheime politie in Moskou. In dit hoofdkantoor zijn ook andere 'oorlogs-trofeeën' aanwezig zoals de Nazipartij badge van Magda Goebbels die van haar levenloze lichaam werd verwijderd door de Smersh eenheden.

Hoewel we de laatste paar maanden zijn bedolven onder mis-informatie van de Russen over het begin van de tweede wereldoorlog -zoals de beschuldigingen aan het adres van Polen en Engeland dat zij verantwoordelijk zijn voor de uitbraak van de oorlog- ben ik geneigd de Russische versie van het eind van de oorlog te geloven. Zelfs al is de schedel niet van Hitler maar van een onbekende vrouw, de kaken zijn zo goed als zeker authentiek.

De Russen zouden een eind kunnen maken aan alle speculaties en de verregaande complot theorieën door een internationaal team van wetenschappers DNA-
onderzoek te laten plegen op de schedel en de kaken.

Hoe dan ook, Stalin was geobserdeerd door elk detail over zijn aartsvijand Hitler, die hij zowel vreesde als op een vreemde manier waardeerde. Het onderzoek naar zijn dood werd zeer grondig en gedetailleerd uitgevoerd, zo blijkt uit de Smersh rapporten.

Ooggetuigen van de suïcide en verbranding van de lichamen werden keer op keer verhoord door Smersh en N.K.V.D., sommige van hen zelfs door de Britten, waaronder de historicus Hugh Trevor-Roper, die het boek 'De laatste dagen van Hitler' schreef.

Er zijn geen grote discrepanties in de verklaringen te vinden, dus de suggestie dat Hitler geen zelfmoord pleegde en uit Berlijn ontsnapte vertegenwoordigt niets meer dan sensatiezucht. Het is slechts een poging om het complot over het overleven van de bron van het kwaad tijdens het Nazi tijdperk nieuw leven in te blazen. Alsof de Fuhrer ergens op een plek op aarde stiekempjes ondergedoken zou hebben gezeten.

Bron: New York Times
Vertaling: N. Peters